07-07-2007 de Notaris going -> Vernerovice

Dit huis, met een werkelijk prachtige ligging, is net nieuw gebouwd en
gelegen tussen het Reuzen- en Adelaarsgebergte. U verblijft op een unieke
plek direct aan de bosrand aan de rand van het dorp Vernerovice. Tevens
bent u vlakbij het unieke nationaal beschermde rotsenpark “Adrspassko-teplicke skaly”.
Behalve een privé zwembad is er op 4 km een tennisbaan, volleybalveld en zwembad.
Restaurant en winkel ter plaatse.

blablabla...

En van 7 tot 14 juli is het van ons!
Hebben jullie ook zo'n zin om te gaan?

Van mij

Geachte lezers, vrienden en huisgenoten,

reeds probeer ik een zinnig stuk te schrijven voor op de Notaris Fischer Blog. Laatst heb ik mij eens verdiept in de geschiedenis van deze Notaris, daar ik nogal van geschiedenissen houd. Jammer dat er nu geen Notaris meer aan de Notaris Fischerstraat woont. Misschien dat we met de nazaten dan een terrasje hadden kunnen pikken of een avondje de pubquiz konden spelen. Helaas, niets is minder waar en ontmoeten wij de nazaten van de Notaris alleen nog maar in de hemel. Of in de hel, net wat je wil.

Gelukkig kunnen we ons zonder de nazaten ook heel goed vermaken. We drinken thee met elkander, we brengen de studentikositeit naar een hoger niveau (hoewel Gijs en Geert nog een hoop te leren hebben) en we zijn, zoals studenten betaamt, zuinig met elkanders spullen. We weerstaan elkaars grillen en als het toch te gortig wordt, laten we de afwas gewoon staan. U ziet, geen vuiltje aan de lucht. Want ook die afwas is inmiddels verleden tijd.

De nazaten van de Notaris kunnen tevreden zijn. Peis en vreê heerst immer in ons huis. En als dan ook vrouwe Hygiënia nog haar intrede doet, kan de Notaris zeer tevreden zijn. Gelukkig is ook dat binnenkort geregeld en zullen we een soort van voorbeeldig studentenhuis zijn. Want ik zeg: een studentenhuis zonder muis, daar moet iets aan gedaan worden ;)

voor slurfje

Tranen biggelde over mijn wangen
toen ik jouw verhaaltje las
hoe kon het nou gebeuren
dat ik jou vergeten was

toch moet je wel weten
't lag aan mijn vergetelheid
ik zal jou nooit (wed'rom) vergeten
en betuig j'hierbij mijn spijt

dat jij je zo verlaten voelt
in huis dat doet mij pijn
lief Slurfje, kom..vergeef het mij
en laat ons vriendjes zijn

Slurfje

Toen ik zever jaar werd, kreeg ik van oma van der Vliet een mooi boekje. 'Slurfje is alles vergeten' was de titel. Ik heb het nog steeds. Slurfje is een olijk olifantje en het boekje oogt voornamelijk paars.

Slurfje vergat werkelijk alles. Bijvoorbeeld hoe zijn vrienden eigenlijk heten. Of hoe je kokosnoten moet openmaken. Terwijl hij die uiteindelijk alleen maar tegen de rotsten kapot hoefde te smijten. Maar zelfs dát onthield hij niet.

Je moet weten dat Slurfje altijd het brein was achter zijn leefgroep in de jugnle. Iedereen vaarde blind op de kennis en vaardigheden van Slurf. Des te verdrietiger was het dat Slurf in de steek werd gelaten door zijn geheugen.

Zijn vrienden, vooral de apen, lieten hem langzaam in de steek. Ze konden gewoon niet meer met Slurf overweg. Hij was te vergeetachtig en eigenlijk tot niets meer in staat. Slurfje raake in de vergetelheid: hij werd vergeten.

Soms voel ik me een beetje als Slurfje. Ik ben niet alleen het brein achter de goede gang van zaken in het Huize Fischer - nee, ik raak ook in de vergetelheid. Toen dit weblog werd aangemaakt is men zelfs vergeten mijn naam bij te schrijven in de rij van huisbewoners. En erger: de naam van Hester komt zelfs twee keer voor in het rijtje. Met haar heb ik nota bene onze nog geen eens kennis gemaakt.

Tja, dan voel ik me als Slurf.

Enfin. Ik hoop op beter. En iets met een snuit en 'het verhaaltje uit'.

Zomervakantie vergadering

Wanneer: Donderdag 1 februari 2007
17.30
Waar: Beneden in de gang, waar anders?!
Wie: Iedereen die met een groep huisgenoten op zomervakantie wilt
of gewoon honger heeft en graag mee wil eten
Hoe: In kleermakerzit
Waarom: Om knopen door te gaan hakken
Hoeveel: Ga maar uit van een stuk of vier

Nieuwe huisblog

Welkom al gij huisgenoten en andere nieuwsgierigen,
op het tweede weblog van huize Notaris Fischer!

Studeren is de beste tijd van je leven, tenminste..
wel als je in de Notaris Fischerstraat in Ede woont.
Al sinds begin 19e eeuw het belangrijkste en
meest levendige stukje van Ede!

Op deze blog wordt een klein kijkje gegeven in onze wondere wereld.
Een plaats waar wij onze ideeen spuien, ons hart luchten
en andere relevante informatie het universum in kunnen sturen.

Ik zou zeggen roep maar raak...wat wij van de buitenwereld moeten weten..
en vooral...wat de buitenwereld allemaal mist door hier niet aanwezig te zijn!

Groet, de Notaris